میزان رضایت دانشجویان دندانپزشکی از کاربرد ترکیبی روش های سخنرانی و کار در گروه های کوچک در مقایسه با تدریس به شیوه سخنرانی: یک مطالعه نیمه تجربی

زمینه و هدف: یکی از راه های دستیابی به آموزشی با کیفیت، انتخاب روش مناسب یاددهی- یادگیری توسط اساتید است. این مطالعه با هدف بررسی میزان رضایت دانشجویان دندانپزشکی از کاربرد ترکیبی روش های سخنرانی و کار در گروه های کوچک در مقایسه با کاربرد شیوه سخنرانی برای تدریس واحد پاتولوژی عمومی نظری در دانشکده دندانپزشکی بابل انجام شد. روش بررسی: این مطالعه در نیمسال دوم سال های تحصیلی 91-90 و 92-91 انجام شد. در سال 91 (گروه مداخله، میزان پاسخ=92%)، تدریس واحد پاتولوژی عمومی نظری به صورت ترکیبی از روش های کار در گروه های کوچک و سخنرانی و در سال 92 (گروه شاهد، میزان پاسخ=81%)، تنها به شیوه سخنرانی صورت گرفت. برای ارزیابی میزان رضایت دانشجویان از روش تدریس از پرسشنامه ای بدون نام و خود- ایفا استفاده شد. برای مقایسه میانگین امتیاز کل رضایت (عددی از 18 لغایت 90) بین دو گروه از t-test استفاده شد. یافته ها: مقایسه میانگین امتیاز کل بین دو گروه نشان داد که رضایت دانشجویان از روش تدریس ترکیبی به طور معنی داری بالاتر است (001/0p<). مقایسه میانگین امتیاز کل بین دو جنس، به صورت جداگانه در هر یک از گروه ها، هیچ تفاوت معنی داری را نشان نداد (63/0=p و 87/0=p به ترتیب در گروه ترکیبی و گروه سخنرانی). نتیجه گیری: ترکیب سخنرانی با روش های دیگر تدریس نظیر کار در گروه های کوچک می تواند منجر به افزایش رضایتمندی دانشجویان علوم پزشکی در حیطه یادگیری شود. نتایج مطالعه حاضر در رابطه با تدریس واحد پاتولوژی عمومی نظری به دانشجویان دندانپزشکی، تأیید کننده این نظریه است.